"Kom je het een keer zelf ervaren”?
Zo nodigt Josephine me uit voor een sessie paardencoaching met Hamir, één van haar paarden. Gedreven door gezonde nieuwsgierigheid, rijd ik op een bloedhete dag in augustus naar Wapenveld, waar ik hartelijk word ontvangen. "Heb je een coachvraag?” vraagt Josephine. “Ehhm… ja, die heb ik wel. De afgelopen jaren begeleid ik vooral teams in het sociaal domein, terwijl ik voel dat ik mijn expertise weer breder in wil zetten. Maar wat past echt bij me”?
We lopen de bak in, waar Hamir me vanuit de schaduw van een grote boom nieuwsgierig observeert. Ik ben niet bang en maak rustig contact. Josephine geeft me de opdracht om met de voorhanden materialen een traject uit te beelden dat ik onlangs succesvol begeleid heb in het sociaal domein. Ik zie leidsels, pionnen en een touw klaar liggen.
Plichtsgetrouw ga ik aan de slag. Ik creëer een slagveld van pionnen en leg het touw in een lijn vanuit de zon naar de schaduw, symbolisch voor mijn verlangen om eenheid en rust te creëren. Toch voel ik me onzeker. “Doe ik het wel goed"? Ik kijk naar Hamir, die oprecht geïnteresseerd de weide van de buurman bekijkt, niet gehinderd door enige interesse in mij. Het voelt niet goed en ik loop terug naar de boom. Josephine observeert.
Ik besluit Hamir mee te nemen op mijn reis. Ik loop naar hem toe en vraag rustig, “Ga je mee, dan laat ik je zien… “ en nog meer gedachten. Ik probeer nog een paar manieren, zonder enig resultaat. Dat frustreert. Ik laat het even zo en loop nogmaals door bak.
Dan bespeur ik natuurlijke materialen. Waarom niet? Zo werk ik ook, inspelend op de situatie met wat op dat moment voor handen is, vanuit niet weten en vrije ruimte. Ik zie een wit veertje. Het doet me doet denken aan de schoonheid van zuivere communicatie. Ik pak het op en loop terug naar de boom. Mijn oog valt op een dampende paardenvijg. Ik besluit, enigszins balorig, het veertje erin te steken. Speels, omdat het kan.
Met enige triomf en een glimlach op mijn gezicht loop ik terug. Josephine deelt haar observatie. Wat blijkt? Toen ik ontspannen aan de slag ging met natuurlijke materialen, had ik ineens de volledige aandacht van Hamir. Vanuit ontspanning liet Hamir ook letterlijk alles los. In het resultaat prijkt nu een veertje.
Mijn kracht ligt niet in het letterlijk uitvoeren van een opdracht. Maar wanneer ik mijn kompas volg en vanuit creativiteit inspeel op een situatie, ontstaat verbinding en ontspanning, een basis voor gezamenlijke richting. In welke omgeving of branche zich dat afspeelt, is minder van belang. Hamir zoekt me op en legt zijn hoofd op mijn schouder. Bijzonder.
Josephine, super bedankt voor deze bijzondere middag. Jouw expertise en ervaring hebben me inzicht gegeven in mijn natuurlijk leiderschap én antwoord op mijn vraag. Ik kan je een paardencoach sessie bij EquiGuidance van harte aanraden.
Nieuwsgierig naar de werkwijze van Josephine Woltman Elpers? Hierbij een linkje naar haar website: www.equiguidance.com
Eline Ruinemans
September 2019